Anne Marijn Koppen (zij/haar, Nederland, 1985) heeft praktijkervaring met talig in het diepe springen: op haar vijftiende woonde ze een uitwisselingsjaar lang in Japan en leerde daar de taal – niet uit een boek, maar door zelf, IRL, maar wat aan te klooien. Na haar afstuderen aan de Rietveld in 2010, waarvoor ze korte verhalen en een scriptie over taal als instrument schreef, vertrok ze naar Berlijn, waar ze zich opnieuw een haar vrij onbekende taal eigen maakte. Als docente Nederlands en sparringpartner van literair vertaalster Stefanie Ochel dacht ze mee bij het vertalen naar het Duits van onder andere Het aanbidden van Louis Claus van Valentijn Hoogenkamp en Gebrek is een groot woord van Nina Polak.

info@annemarijnkoppen.nl